پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

مدیران ارشد یک مملکت برای اداره امور کشور در دو لبه قیچی از اعتماد یا بی اعتمادی قرار می‌گیرند. اعتماد کردن به اطرافیان یک واجب و جز حتمی در مدیریت کلان است و، اما اگر تاریخ این کشور به درستی بررسی شود متوجه خواهیم شد که اعتماد‌های نادرست و بدون غفلت هابی نابخشودنی چه بر سرنوشت حاکمان آورده است؛توانای تمیز دقیق مرز اعتماد و بدبینی کاری بسیار سخت است و اولین مهارت یک مدیر ارشد کشوری است که به هیچ عنوان از انسان نمی‌توان انتظار داشت که اشتباه نکند. اما آیا واقعا راهی برای جلوگیری از خسارات مرگبار که ممکن است حیات اجرایی و سیاسی یک مدیر ارشد را حفظ کند و این‌ها را به حداقل برساند وجود دارد؟!